Publikowana po raz pierwszy w jednym tomie różnorodna publicystyka Władysława Broniewskiego pokazuje poetę jako wnikliwego obserwatora życia kulturalnego i społecznego Drugiej Rzeczypospolitej oraz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, ale przede wszystkim jako człowieka stojącego na pierwszej linii wydarzeń.  Broniewski pisze nie tylko o literaturze, filmie i teatrze, ale komentuje także wydarzenia historyczne, analizuje dramatyczne zagubienie ideowe młodzieży akademickiej u progu niepodległości, omawia wątpliwości związane z sytuacją Polski na przełomie lat 30. XX wieku, z przerażeniem obserwuje niewygasłą pomimo doświadczeń II wojny światowej i Zagłady atmosferę antysemityzmu.  Władysław Broniewski - najwybitniejszy polski poeta proletariacki, tworzył w nurcie poezji rewolucyjnej, tłumaczył literaturę rosyjską i niemiecką. Walczył w Legionach Piłsudskiego i armii Andersa. W 1925 roku wraz z S. Standem i W. Wandurskim opublikował Trzy salwy, pierwszy polski...