Wojna na pustyni w latach 1940-1942 różniła się od innych teatrów wojennych. Surowe warunki i klimat zmusiły walczących do innych zachowań, przystosowania się. Ówcześni dowódcy nazywali wojnę na pustyni wojną rycerską - obie walczące strony w większości przypadków stosowały tę zasadę. Generał Stanisław Kopański, dowódca Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich walczącej w obronie Tobruku, również trzymał się reguł rycerskich pojedynków, o czym wspominał po latach. Historia walk na pustyni to także historia przyjaźni, które przetrwały lata. To w czasie obrony twierdzy Tobruk zawiązała się przyjaźń polsko-australijska. Po zakończeniu wojny jej pięknym przykładem było przyjęcie przez Australijczyków kilku tysięcy Polaków. Ci, którzy nie mogli wrócić do ojczyzny, znaleźli w Australii swój nowy dom. Album ten to nie tylko historia pustynnych zmagań. Opowiadamy w nim także o najważniejszych postaciach po obu stronach barykady, bitwach na...