Sieć kanalizacyjna Warszawy zaprojektowano uwzględniając naturalny, równoległy do biegu Wisły spadek terenu z południa na północ. W tym kierunku zostały wybudowane główne kanały przejmujące zarówno ścieki bytowe, przemysłowe jak i wody opadowe. Zrzut ścieków następował w kilku zaprojektowanych miejscach do Wisły.           Kanały warszawskie miały kształt odwróconego jajka. Były wykonane z cegły na zaprawie cementowej i rur krzemionkowych. W zależności od przekrojów były podzielone na jedenaście klas. Najmniejsze miały wymiary 60x90 cm, największe 160x210 cm. Po 1889 r. podwyższono wysokość kanałów o 20-30 cm. Największe z kanałów miały wymiary 160x240 cm. Co 80 metrów były zainstalowane wpusty uliczne przyjmujące wodę deszczową.           W momencie wybuchu Powstania 1944 r., które w założeniu miało trwać 3-4 dni, nie zastanawiano się nad przydatnością kanałów do komunikacji i...