Dwutomowa "Korespondencja Stanisława Augusta z Katarzyną II i jej najbliższymi współpracownikami" obejmuje komplet listów, które polski król wymieniał z przywódcami Imperium Rosyjskiego. Zważywszy na datujące się niemal od początku XVIII w. uzależnienie Rzeczypospolitej od Rosji, jest to korespondencja odzwierciedlająca najważniejsze problemy naszego państwa w latach jego walki o przetrwanie. Początkowo zarówno rosyjska imperatorowa, jak i polski monarcha oraz jego wujowie Czartoryscy, przywódcy Familii, wyobrażali sobie wzajemne stosunki idyllicznie. Katarzyna II forsowała Stanisława Poniatowskiego do tronu jako "osobę odpowiednią", co w jej rozumieniu oznaczało w pełni posłuszną. Stanisław August i Czartoryscy widzieli w Katarzynie II władczynię, którą Opatrzność przeznaczyła na dźwignięcie Rzeczypospolitej z upadku. Taki właśnie cel - gruntowne odrodzenie Polski - stawiał sobie młody król. Nie domyślał się, że petersburska...