Inwigilacja środowisk akademickich i naukowych przez aparat bezpieczeństwa w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. Seria „Dziennikarze – Twórcy – Naukowcy” podejmuje niezwykle interesujący temat funkcjonowania wymienionych środowisk w systemie totalitarnym. Służba Bezpieczeństwa „ochraniała” – jak określano to w żargonie SB – zarówno szkoły wyższe, jak i instytucje badawcze, kontrolując ich działalność naukowo-dydaktyczną oraz rejestrując postawy i poglądy osób w nich zatrudnionych. Otwarcie Polski na Zachód w latach siedemdziesiątych stworzyło naukowcom znacznie szersze możliwości kontaktów międzynarodowych. Ludzie nauki, nauczyciele akademiccy i studenci coraz mocniej angażowali się w działalność opozycyjną, która osiągnęła kulminację w latach osiemdziesiątych. Dla funkcjonariuszy SB taka sytuacja stanowiła nowe wyzwanie, by nasilić walkę z wrogami reżimu.